کد مطلب:260201 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:308

رقیب یا یاور؟
یكی از برادران امام حسن عسكری علیه السلام كه نامش محمد و كنیه اش ابوجعفر بود، از چنان تقوی و ایمانی برخوردار بود و چنان دانش گسترده و اخلاق والایی داشت كه همگان را به تحسین و اعجاب وا می داشت و احترام همه ی شیعیان را بر می انگیخت.

سیاست بازان كینه ورز دربار عباسی، از این همه محبوبیت و موقعیت استثنایی ابوجعفر، به عنوان سلاحی علیه كیان ولایت و امامت، استفاده كرده و با استفاده از اینكه ابوجعفر فرزند بزرگتر امام هادی علیه السلام به شمار می آمد تبلیغاتی وسیع را بطور پنهانی، در بین شیعیان، مبنی بر امامت بی چون و چرای او، به عنوان یازدهمین امام آنان سازماندهی كردند. باشد تا تصریحات پیامبر صلی الله علیه و آله و بقیه ی اهلبیت علیهم السلام، تحت الشعاع قرار گیرد و امامت امام حسن عسكری علیه السلام خدشه دار گردد.

بسیار بودند كسانی كه واقعا امر بر آنان مشتبه گردیده و هر بار كه ابوجعفر را می دیدند سخن از امامت او به میان می آوردند و حتی در حضور امام هادی علیه السلام به او اشاره می كردند و می گفتند: درست است كه پس از شما صاحب و امام ما اوست؟

و امام هادی علیه السلام با نوعی نگرانی تصریح می فرمود: «نه، صاحب



[ صفحه 32]



و رهبر شما پس از من فرزندم حسن است.» [1] .

این امر تا آنجا قوت گرفته بود كه شخصی مانند احمد بن عیسی علوی از فرزندان و نوادگان امام صادق علیه السلام روایت می كند كه بر ابوالحسن امام هادی علیه السلام در منطقه ی «صریا» وارد شده و سلام كردم. در همین حال كه من و سایر حاضران در خدمت امام علیه السلام بودیم. ابوجعفر و ابومحمد علیه السلام با هم وارد شدند. همگی برخاسته و بسوی ابوجعفر رفتیم تا بر او سلام كنیم و تحیت گوییم.

امام هادی علیه السلام فرمود: «این مولا و امام شما نیست، بر شما باد كه به امام و صاحب امر خویش سلام كنید، و در همین حال به ابومحمد علیه السلام اشاره نمود.» [2] .

شاید با توجه به چنین وضعیتی است كه امام هادی علیه السلام در جواب یكی از اصحاب خود به نام «علی بن عمرو عطار» كه گمان می كند ابوجعفر امام پس از اوست، احتیاط می فرماید و جواب را موكول به وقتی دیگر می نماید. و وقتی ابوجعفر فوت می كند نامه ای برایش می فرستد و در آن می نگارد: «بعد از من فرزند بزرگتر من صاحب این امر است.» و پس از فوت ابوجعفر، فرزند بزرگتر آن حضرت، همان ابومحمد علیه السلام بود. [3] .



[ صفحه 33]




[1] ارشاد مفيد، صفحه ي 315 - اعلام الوري، صفحه ي 350 - كافي، جلد 2، صفحه ي 113.

[2] غيبت شيخ طوسي، صفحه ي 130.

[3] اعلام الوري صفحه ي 351 - مناقب آل ابي طالب جلد 4 صفحه ي 422 و 423.